Rozdział 44

Zacisnął zęby, dając mi do zrozumienia, że próbuje zapanować nad złością. Podniósł lewą rękę i zakrył nią usta. Cofnął się o krok i w końcu opuścił dłoń, i się odezwał.
- Powiedz mi co się stało.
Zmartwiony wzruszyłem ramionami i nerwowo podrapałem się po tyle głowy, gdy on cały czas się we mnie wpatrywał.
- Oboje wiedzieliśmy, że do tego dojdzie...
- Nie, Harry... Chcę, żebyś mi powiedział jak to się stało! - warknął, a ja odskoczyłem ze strachu. Nieśmiało spuściłem wzrok na podłogę. Siła Zayna mnie onieśmielała. 
- Skoczył z mostu Hounslow dwa dni temu. Jamie próbowała go powstrzymać, ale...
- Ona nie wie, że to twoja wina, prawda? - przerwał mi, a ja zamilkłem.
- Nie - szepnąłem. - Nie wie.
-To już trzecia osoba, tak? - rzucił, nie spuszczając ze mnie wzroku. - Kto będzie następny? Jamie?
- Wiesz, że nigdy bym jej nie skrzywdził...
- Nie wiem, kurwa! - krzyknął wściekły, po czym próbował znów nad sobą zapanować. 
Wiedziałem, że nadwyrężam jego cierpliwość. Powoli i spokojnie znów się odezwałem.
- Wiem, że możesz mi pomóc...
- Nie, właśnie o to chodzi Harry - zaczął i od razu wiedziałem, że nie spodoba mi się to co  zaraz powie. - Nie wiem czy mogę.
Głęboko westchnąłem kręcąc głową. Zastanawiałem się co powiedzieć Zaynowi, żeby zmienił zdanie. Nagle coś przyszło mi do głowy. Mimo tego jak pokręcone to było, mogło zadziałać.
- Chcesz się założyć?
Zayn zmarszczył brwi zdezorientowany i podejrzliwie skrzyżował ramiona. Nie chciałem tego robić... Ale wiedziałem, że to go sprowokuje.
- Jaki zakład masz na myśli?
Wzruszyłem ramionami. 
- Jeśli znajdziesz sposób by mi pomóc, wtedy ja... Ja nigdy więcej nie będę zawracał ci niczym głowy - szepnąłem, patrząc na niego i szukając jakichkolwiek oznak zmartwienia... Nie znalazłem ich.  - Ale jeśli ci cię nie uda, pozwolisz mi widywać się z Jamie. 
Westchnął cicho i odwrócił głowę w inną stronę. Po chwili jego wzrok znów napotkał mój i z lekkim wahaniem się odezwał.
- Naprawdę myślisz, że mogę ci pomóc?
Czy naprawdę myślałem, że może mi pomóc? Oczywiście, że nie. Jednak potrzebowałem pomocy, jakiejkolwiek. 
- Wiem, że możesz spróbować. Nie jestem pewien, czy możesz zrobić coś by ich powstrzymać.
Niespodziewanie Zayn posłał mi podstępny uśmiech. Oblizałem usta stresując się. On uśmiechnął się szeroko i zrobił krok w moją stronę.
- Mogę sprawić, by ten zakład stał się jeszcze bardziej interesujący.
Uniosłem podejrzliwie brwi, czekając na to co miał do powiedzenia. 
- Pomogę ci, Harry. Jednak nie wiemy, czy jestem w stanie powstrzymać głosy.
Przechyliłem głowę na bok. Byłem zaintrygowany tym wszystkim. 
- Mów dalej...
- Jeśli nie uda mi się, będziesz się widywał z Jamie tak często jak będziesz chciał - powiedział.
Przecież przed chwilą sam to powiedziałem... 
- Ale jeśli ci pomogę... Jamie dowie się co naprawdę stało się Louisowi.
Powinienem był się domyśleć, że do tego dojdzie. Czasem Zayn był bezlitosny. Jednak z drugiej strony, praktycznie zamordowałem niewinnego człowieka, który był bliski Jamie.
- Więc jeśli wygrasz to jej powiesz?
Uśmiechnął się podstępnie w reakcji na moje pytanie i pokręcił przecząco głową. 
- Nie, ty jej powiesz.
Poczułem jak zaciska mi się gardło i przygryzłem wargę. To była poważna sprawa. Desperacko potrzebowałem uwolnić się od głosów i one o tym wiedziały. Po tym wszystkim, były naprawdę źle nastawione do Zayna.
- Zgoda - cicho powiedziałem, chcąc jak najszybciej mieć to za sobą. Już nie wiedziałem, która opcja była lepsza. Tak czy inaczej to i tak nie skończyłoby się dobrze.
- Więc się dogadaliśmy? - wyciągnął do mnie rękę.
Czułem, że mógłbym wyciągnąć z tego jeszcze więcej, ale nie chciałem, żeby było to coś głupiego. Chciałem, żeby to było coś czego potrzebowałem.
- Jeszcze jedna rzecz - dodałem. - Jeśli wygram, będziesz musiał zabrać mnie na drinka. 
Zayn posłał mi zmieszane spojrzenie i zmarszczył brwi.
- Chcesz ze mną gdzieś wyjść?
Pokiwałem głową.
- Nie mam nikogo z kim się bardziej koleguję. Oczywiście, że chcę.
- Oookej - powiedział przeciągle. - Daj mi miesiąc, a będziesz normalny - uśmiechnął się szeroko, a ja w końcu uścisnąłem jego dłoń.
- Trzydzieści dni - zgodziłem się. - No to mamy zakład.
Chwilę później Zayn wziął swojego laptopa i powiedział żebym usiadł, co chętnie zrobiłem. Nie sądziłem, że poszukiwania w czymś pomogą, ale on uparł się, że mi pomoże. Najprawdopodobniej dlatego, że nie chciał pójść ze mną na drinka.
- Pokaż mi ten symbol, Harry - mruknął. 
Westchnąłem i podniosłem koszulkę tak, by było widać moje plecy. Kilka sekund później usłyszałem charakterystyczne kliknięcie. Odwróciłem się i zobaczyłem Zayna robiącego zdjęcie swoim telefonem. 
- Co robisz? - zapytałem podejrzliwie, poprawiając koszulkę i wygodnie siadając na kanapie.
- Wysyłam maila ze zdjęciem do grupy badaczy zjawisk paranormalnych - powiedział, jakby to nie było nic nadzwyczajnego. Chyba trochę go poniosło.
- Jak oni mają mi pomóc? - westchnąłem, patrząc jak Zayn siada obok mnie i skupia swój wzrok na ekranie laptopa. 
- Mogą powiedzieć nam co oznacza ten symbol i czy jest dziełem szatana, czy nie - szepnął, a przez moje ciało przebiegł dreszcz. 
Czułem, że oni są niespokojni bo wiedzieli, że chcę ich powstrzymać.

~

*Dwie godziny później*

Leżałem na miękkiej kanapie Zayna z nogami, na których postawił swojego laptopa, na jego kolanach. Nie była to idealna pozycja, ale było mi zimno w stopy, a to było jedyne rozwiązanie jakie przyszło mu do głowy. Nie mogłem narzekać, przynajmniej było mi ciepło.

- Więc... - Zayn próbował zacząć jakąś rozmowę. - Jak poważna jest twoja relacja z Jamie?

Wzruszyłem ramionami i oparłem głowę o miękkie poduszki. Jego mieszkanie było naprawdę fajne. 

- Dość poważna.

Usłyszałem cichy śmiech i spodziewałem się, że w głowie miał już pełno zgryźliwych i wrednych komentarzy na ten temat. Jednak zachował to dla siebie. 

- Jesteście tak jakby parą?

Nie wiedziałem, czy powinienem odpowiadać na to pytanie. To znaczy... przecież musieliśmy być. Powiedziała mi, że jest moja, a ja byłem jej. Czy to nie znaczyło, że jesteśmy parą? Bałem się głośno tego stwierdzić.

- Uh... jesteśmy razem.. jeśli o to ci chodzi - odpowiedziałem niepewnie, po czym od razu zmarszczyłem brwi. Czy to dziwnie zabrzmiało?

- Jest pierwszą dziewczyną z jaką kiedykolwiek byłeś, prawa? - Zayn zapytał lekko rozbawionym tonem, jednak zignorowałem to i dumnie pokiwałem twierdząco głową.

Tak naprawdę wcale nie byłem z tego dumny. To było dziwne być dwudziestodwuletnim prawiczkiem.

- Cholera, Harry - Zayn prawie podskoczył sprawiając, że zabrałem nogi z jego kolan i usiadłem. - Odpowiedzieli na maila.

- Co? - wziąłem głęboki wdech i przysunąłem się bliżej niego.

- Masz, przeczytaj - przesunął laptop bliżej mnie, a ja zacząłem czytać długi tekst.

Do: Zayn Malik

Witam. 

Dziękuję za wiadomość. Mam dla ciebie parę informacji dotyczących tego symbolu.

Jego historia sięga połowy XVIw., kiedy to czary stały się popularne. 

Mówią, że pewna młoda kobieta była opętana przez demona - Belphegora, który jest jednym z siedmiu książąt piekła. Pomagał ludziom dokonywać różnych odkryć, a później przejmował władzę nad ich umysłami. 

Tamta kobieta wierzyła, że widzi dusze i demony. Zrobiła sobie ten sam symbol na skórze, by ostrzec ludzi przed głosami, które były podobno w jej głowie. 

Jeśli dalej masz wątpliwości - tak, to jest szatański symbol.

Ostatecznie kobieta została skazana na egzekucję za uprawianie czarnej magii i niektórzy mówią, że jej dusza ma moc by wchodzić w ciała ludzi, którzy mają jakiekolwiek zdolności nadprzyrodzone. 

Proszę pamiętać, że nie ma żadnych konkretnych dowodów na to, że tamte wydarzenia miały miejsce. To tylko stara historia przekazywana z pokolenia na pokolenie. Sam w nią nie wierzyłem, dopóki nie zobaczyłem zdjęcia, które przysłałeś. To może być solidny dowód na to, że twój przyjaciel ma w sobie część duszy tej kobiety. Jeśli nie, to wtedy oznaczałoby, że jest opętany przez Belphegora. 

Normalnie nie wierzę w te mistyczne historie, jednak Belphegor to zupełnie inna sprawa.

Chciałbym przyjechać do Londynu i zobaczyć tego chłopaka na własne oczy. Wtedy mam nadzieję, że uda mi się pomóc uwolnić go od demona żyjącego w jego ciele. 

Mam nadzieję, że nie będziecie mieli nic przeciwko mojej wizycie. Mam niezbyt dobre przeczucia związane z tym symbolem. Widziałem go wiele razy, ale nigdy w takiej formie. 

Proszę o odpowiedź tak szybko, jak jest to możliwe.

Z poważaniem, Liam Payne - badacz zjawisk paranormalnych.

(korekta: Aga)

______________________________

Trolololo spokojnie, autorka wymyśliła to wszystko xD

Nie musicie się bać, że was też opęta Belphegor :))))

A TAK WGL TO KOMPUTER MI SIĘ POPSUŁ!!! :c

OD RAZU MÓWIĘ, ŻE NIE WIEM KIEDY BĘDZIE KOLEJNY ROZDZIAŁ. 

W SOBOTĘ LECĘ SAMA NA MIESIĄC DO CHICAGO, WIĘC CAŁY TYDZIEŃ BĘDĘ SIĘ PAKOWAĆ I SRAĆ ZE STRACHU :))))))))))

 Fragment rozmowy mojej i Pati, który nie wiem jak was, ale nas śmieszy:

- Słyszałaś piłkę?

- Tak.

- A co mówiła?

- Ding dong.  

xDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDD